Wanneer zijn moeder een gedicht van haar overgrootvader citeert, besluit Mathieu uit te spitten wat hij over deze G.G.T. Rustwijk [1862-1914] te weten kan komen. Het blijkt een man die in 1911 in Paramaribo een gedurfde tekst heeft voorgedragen, waarin hij wantoestanden in Suriname hekelde. Tot zijn publiek behoorde de Welvaartscommissie uit Nederland. Samen met zijn nicht [en theatermaker] Nina de la Parra besluit Mathieu een onemanshow aan zijn voorvader te wijden.

Deze solo, onder de vlag van Productiehuis Theater Rotterdam, bevat authentieke beelden en audiofragmenten. Eén vraag blijft opspelen: of hij ‘de Surinamer’ of ‘de Brabantse jongen’ is.